Śmigielanki najlepsze w Wielkopolsce

Klarnecistki z naszego miasta, członkinie Młodzieżowej Orkiestry Dętej w Śmiglu i uczennice Państwowej Szkoły Muzycznej I st. w Kościanie: Aleksandra Sołtysiak, Katarzyna Kamińska oraz Katarzyna Adamczewska zdobyły najwyższe miejsce w 13 Wielkopolskim Turnieju Muzycznym Pod Patronatem Marszałka Województwa Wielkopolskiego, występując w kategorii zespołów kameralnych. Turniej odbył się 30.01.2015r. w Kole.

Trio klarnetowe, w którym wystąpiły pod kierunkiem pana Pawła Kroczka, oceniało jury w składzie: prof. Antoni Wierzbiński, dr Robert Stefański oraz dr Eneasz Kubit - wykładowcy Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi. Mimo dużej konkurencji i wysokiego poziomu pozostałych uczestników, nasze Trio zostało bardzo wysoko ocenione przez jurorów, uznane za najlepszy zespół konkursu i nagrodzone gromkimi brawami w koncercie laureatów.

Pracę, jaką każdy uczestnik turnieju wkłada w swój rozwój muzyczny trafnie i pięknymi słowy podsumował przewodniczący jury profesor Antoni Wierzbiński: „… wrażenie nasze, całego jury, jest znakomite. Zauważyliśmy u olbrzymiej większości młodzieży - tych młodych artystów, że oni wychodzili na estradę i grali z olbrzymią radością i z przyjemnością muzykowania… zostałem zapytany przez pana z telewizji, czy widzimy tutaj takich, którzy są talentami i mają przed sobą przyszłość? Tak, widzimy! Ale czy ta przyszłość będzie świetlana, czy oni będą artystami, wybitnymi wirtuozami, to zależy od wielu rzeczy, to zależy od tego czy spotkają na swojej drodze kolejnego znakomitego nauczyciela, bo są świetnie uczeni, następnego nauczyciela na następnym poziomie nauczania, czy będą mieli szczęścia troszkę w życiu, jeśli chodzi o swoją karierę, czy będą mieli dość cierpliwości i samozaparcia, bo kształcenie się na instrumencie to jest proces, który wymaga naprawdę wielu wyrzeczeń. Również bardzo ucieszyłem się z pytania, czy kultura masowa mówiąc ogólnie, która dociera do nas, do dzieci, z Internetu, czy też z mediów, czy ta kultura nie psuje ich gustu i ich wrażliwości? Nie! Ponieważ oni już połknęli bakcyla, bakcyla dobrej muzyki, bakcyla estetyki właściwej… Myśmy byli większością występów zachwyceni! A pamiętajmy o tym, że to nie są studenci, których my uczymy, to są dzieci, naprawdę to są dzieci, które mają szkołę i to mają szkołę ogólnokształcącą, gdzie muszą swój czas podzielić na pracę na instrumencie, wyrzec się wypoczynku i rozrywki, po to żeby podołać i tym i tamtym zajęciom… i grają i mają radość i pracują…”